Din Hizmetlerinde Rehberlik ve İletişim

Rehberlik, bireyin doğruyu bulması, yeni durumlara uyum sağlaması, sıkıntılarından
sıyrılıp rahatlaması, tercihte bulunup karar oluşturması için ihtiyaç
duyduğu yardımın ve desteğin verilmesi eylemidir. Ancak verilen yardım ve
desteğin rastgele değil, duyulan ihtiyaca tatminkâr bir cevap oluşturmayı
sağlayacak şekilde anlamlı, düzenli, bilinçli ve sistematik olarak yapılması gerekir.
Rehberlik hizmeti; öğüt verme, karar dikte etme, talimat verme, kişiyi
yönetme ve sınırlama işi değildir. Rehberliğe ihtiyaç duyan kişinin vereceği
kararı, gideceği yolu, yapacağı işleri rehberlik yapan kişi tayin edip buyurmaz.
Rehberlik yardımı alan kişinin karar verme ve tercihte bulunma özgürlüğü
esastır.

İletişim kavramı, insan insana iletişim ve kitle iletişimi olmak üzere birbirinden
farklı iki alanda kullanılmaktadır. Kitle iletişimi, sesli, görüntülü ve yazılı
yayın araçlarıyla yürütülen çalışmaları kapsarken insan insana veya bireysel
iletişim insanların birbirleriyle yüz yüze gelmek suretiyle veya uzaktan bire
bir kurdukları iletişimleri ifade etmektedir. Bu çalışmada kitle iletişimine girmeden
sadece yüz yüze iletişimin din hizmetlerindeki anlamı, önemi ve nasıl
kullanılacağı üzerinde durulacaktır. Konunun uzmanları tarafından farklı şekillerde
tarif edilmiş olmakla birlikte hemen bütün tanımlar, iletişimin insanlar
arasında bilgi, duygu ve düşüncelerin paylaşılması süreci olduğunu ifade
etmektedir. İletişim hayatta çok geniş bir alanı ilgilendirdiği için tanımlardaki
farklılıklar, kullanım alanları ve iletişim anlayışındaki gelişmelerle ilgilidir.