Din Eğitiminde İnsan ve Hayat

Bismillâhirrahmânirrahîm Hama ve Ta zîm, Yüce Allah a aittir. Salât ve selâm öğreten, müjdeleyen, arıtan, uyaran, Peygamberine, onun pak ehl-i beytine, ashabına ve onun yolundan gidenlere olsun. "Muhakkak ki Allah beni muallim ve kolaylaştırıcı olarak gönderdi. " (Müslim) İnsanın Manevî oluşumunu, din eğitiminin gayesini, ilkeleri ve temel meselelerini araştırmak için yaptığımız bu çalışmada eğitimin bazı meseleleri birbiriyle bağlantılı olarak incelenmiştir. Varlıklar âleminde insanın yeri ve sorumluluğu ile insana has özellikleri ve insanî kabiliyetlerin geliştirilmesini ortaya koyarak din eğitiminin gayesi, ilkeleri ve insanın manevî hayatı birlikte araştırılmıştır. Bu çalışmamızda din eğitiminde önemli konular, gerek çocuk ve gerekse yetişkin eğitimi açısından ele alınarak, çocuğun gelişimi, insanın fıtratı, insanın kendini tanıması, insanın sevgi ve güven ihtiyacıyla diğer ihtiyaçlarının dengesi, bu ihtiyaçlarla ve ruh sağlığı ile ibadetlerin ilgileri incelenmiş, insan sevgisinin din eğitimindeki yeri belirtilmiştir. Çağımızda görülen büyük maddî inkişaf ve refaha rağmen ruhî tatminsizliğe bağlı olarak ruh sağlığı bozulmuş, kendine ve insanlara yabancılaşmış kimselere çokça rastlanmakta ve anormallikler çoğalmaktadır. Ruh sağlığı bozulmuş insanların beşerî münasebetleri, sevgi ve güven yerine kin ve nefrete dönüşmekte, cemiyetin her kesiminde kızgın ve öfkeli insanlar görülmektedir. Sevgi, saygı, merhamet ve fedakârlık gibi yüksek duyguların unutulmağa yüz tuttuğu müşahede edilmektedir. Eğitimde insanların ruh sağlığı bozulmadan koruyucu tedbirler almak, aile, okul ve cemiyetin en önemli meselelerindendir. İnsan ilişkilerinin, insanın manevî gelişiminde ve din eğitimindeki önemi, fert ve müessese boyutunda incelenerek insan ilişkilerinin ve iletişimin ilkeleri araştırılmıştır. Kendimizi, çocuklarımızı, ailemizi ve öğrencilerimizi nasıl eğiteceğiz? sorusuna vereceğimiz cevap, eğitimin kanun, prensip ve metotları açısından incelenmiştir. Din eğitiminde Allah ı anmanın gerçek mahiyeti ve amel-i salih arasındaki bağ, tefekkür ve derinden idrak ile ilgisi açıklanmış, benlik bütünlüğünün ve ilmî bütünlüğün yüksek duyguların ve inancın teşekkülü üzerinde durulmuş, ibadet ve Allah ı anmanın diğer ihtiyaçlar arasındaki yeri belirtilmiştir. Din eğitiminde adaletin, hikmetin, ince duygululuk, kalb yumuşaklığının ve çalışarak yükselip kuvvetli olmanın yeri açıklanmış, aşırılıkların, taşkınlıkların insan şahsiyetini bozucu etkileri incelenmiş, şahsiyetin denge ve itidali ile manevî hayâtın oluşumuna uygun olan amelin, insanın mutluluğuyla ilgisi belirtilmiştir.