Dağınık Odalar

BİR SEVDA YAŞANDI BU ŞEHRİN KALABALIKLARINDA, NE KALABALIKLAR YAŞANDI DAĞINIK ODALARDA Dağınık bir odanın pasaklı sahibiyim ben. Adım atacak yer bulamıyorum bazen hayatımın dağınıklıklarında. Öylece durup kalırken tam ortada, uhdeler birikiyor yılların yorgunluğuyla. Ruhumun en derinlerinde bir şeyler yaşanıyor yine. Tozu dumana katan, duvarlarımı yerle bir eden bir şeyler.Yüreğimin en ücra tozlu köşelerine saklanmış duyguları bulmaya zaman kalmadığı anlarda; hep tekrarlandı acılar, içler acısı bir şarkının nakaratı gibi. Kim bilir kaç kere eğilip de topladım tek tek aşk hikayelerimi. Kaç kere battı kırık kalplerin sırçaları ellerime. Her defasında ne çok aradım tozlu raflarda kalan narin gençliğimi. Cesaret isteyen yaşanılası duygular vardır, bulup da yakalamak zor olur onca kir pas içinde. İki yol ayrımında kalan tutuklu yürekler vardır, ne bir adım öteye ne geriye! Ya da sonunu hiç düşünmeden yaşanır pişmanlıklar sevda sanılıp. Bazen Ege kıyılarında, bazen Marmaranın tam ortasında, ya da Ankaraya giden yollarda İşte böyle kalabalıklar yaşanır dağınık sevda odalarında.