Dağ ve Kartal

Gül ve ölüm kalır geriye
Seni sevmek için yetiştirmem gerekir bir gülü en olmayacak yerinde
Sahi saçların gür ve kaderine boyun eğmişti kesilirken
Saçların zamanın karşısında kendi kaldı mı?
Zaman yalandır ve bir yerde bitmek zorunda değildir
Zamanın yıktığı dağların başında bir ölüye bakıyorum
Dağın ölümüne ağlıyorum
En büyük dağ ölüyor, gül ölüyor yüzünde