Çizilmiş Hayat

Hani bir kitap alırsın eline.
Sonra bir bakmışsın,
İçinden sayfalar koparılmış.
Okumak istersin ama hep aynı yerinden yarasını hissedersin ya...
Hikâyenin bir kısmı olmayınca kitap bütün olamaz bir türlü.
Okuyucuyu ya baştan pes ettirir ya da hep bir iz bırakır o boşluk ya...
İşte benim hayatım da tıpkı o sayfaları koparılmış kitap gibi.
Hep yarıda kalır hikâyem.
Silinmiştir mutlu sonum.
Ne kadar yeni sayfalar eklesem de hayatıma,
Hep boşluklar damgasını vurur hikâyemin geri kalanına...