Çanakkale _{Savaşanlar Anlatıyor}

— E sen nerelisin bakalım, ağam? diye sordum. — Afyon Karahisar'ın Sandıklı kazasının Kusura kariyesinden Hüseyin oğlu Mustafa. — Rütben? — Onbaşı. — Sen de Çanakkale'de bulundun, demek! — Evet efendim, bulunduk. — Yaralandın mı? — Evet; kolumdan, bileğimden, parmağımdan. — Ne ile yaralandın? — Misket parçasıyla, şarapnel misketinin parçasıyla. — Hangi taraftaydın? — Seddülbahir tarafındaydım. Donuz deresinden girdik, Kanlı dereye çıktık; Kirte köyünün alt yanında Kanlı dere vardır; işte oraya!.. — Derler ki muharebede bizim askerlerin gözüne yeşil sarıklı askerler görünürmüş; siz de gördünüz mü onlardan? — Hayır efendim, biz görmedik. Yalnız kuşlar vardı. Yeşil yeşil. Ateşin arasında gezerlerdi. Sonra zeytin ağaçlarına konarlardı. Başka bir şey görmedik. İşte o zeytin ağaçlarını kurşun, gülle kırmış, yıkmış, dalını budağını karıştırmış. O yeşil kuşlar oraya konarlardı. Kurşun murşun, Allah tarafından, onlara dokunmuyordu.