Boğazımda Ay Düğümü

Sana bölünmüş bir uykuyu armağan edeyim
Usulca düşerken başın yastığa
Göz kapaklarında kalmış son ışık haresini öpeyim
Sen anımsa
Gözümü, sana düşüşünü bakışımın ve rengini çehremin
Ben öperim
Ta ilk uykundan öperim seni

Bana zaman deme
Bana uzaklar, bana sokaklar
Bir dua bulur kuvvetime gömerim seni
Bir dilek diler
Düşüne inanırım senin
Sana dinmeyen, susmayan bir uyanış armağan edeyim
Kalemin bölüp durduğu gibi
Kâğıdın beyaz göğsünü
Bölsün dursun zihinleri ve mesafeleri
Bana zaman deme
Bana yürek de
Bir dua bulup çıkarırım seni
sevda yüzüne...