Birinci "el"den Mevsimsiz

El yazısının ve şiirin mevsiminde değiliz artık. Çağ, teknolojinin egemenliğinin altında. İnternetin cennetinde gibiyiz.Kurşun kalem ile dolma kalem, son demlerine yaklaşıyor denebilir. O işlerken, işlek el yazısının işleri yok. Güzel yazıya gelince o resim sanatının uzantısı olarak düşünülebilecek bir tür olmak yolunda. Nasıl ki eski çağların hüsnühattı, artık pek az sayıda uzmanın yaşattığı bir soyut sanat. Hele yaratıcı kaligrafi, ne kadar seyrek görülüyor günümüzde...Şiir, elbette var olacak dil yaşadıkça. Çünkü o, dilin her güzelliğidir. Şiir ölecek değil. Gel gör ki nice ülkelerde, Türkiyemizde de, gücünü yitirdi yitiriyor. Eskisinden çok daha az yazılıyor, okunuyor, seviliyor. Şiirin son mevsimindeyiz diye kaygılanmamak eş de değil. Mevsimsiz, el yazılarıyla şiirler derlemesi hazırlamakla çok isabetli bir iş başardı. Ellerimizden uzaklaşan yazı ile bilincimize bigâne durmaya başlayan şiir türünü bir arada yaşamaya çalışmak soylu bir çaba. "Mevsimsiz" yeni bir mevsim müjdesi getiriyor bize. Ellerine, dillerine sağlık. -Prof. S. Talat Halman