Bir Özlem Bir Türkü

ne gökyüzü sarhoş ne akşam yalnıca türkülerde bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam gülmek için ölmek midir bu çoğalmak için bölünmek midir kim söyler şimdi bana bunca türkünün içinde ağıtlarla taşınan bu yük nedir konuştukça söz başı bir zincir sustukça susmak için bir emir menekşeler emirle açılmaz ki neden çalınır bu düdükler bu kampanalar bu ziller sevmenin de saati olmaz ki ne gökyüzü sarhoş ne akşam yalnızca türkülerde bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam nasıl da kaldım böyle uzaklarda anam anam otursam taş yürüsem beton bu yerler ne olur şimdi sanki binsem türkülerin kanatlarına uçup yanına konsam bir çocuk denli rahat ve sıcak başımı dizlerine koysam ağlasam ağlasam gözlerinde unutsam geçen yılları dizlerinde uyuyakalsam ne gökyüzü sarhoş ne akşam yalnızca türkülerde bıçaklanmış bir özlem gibi yaşam