Bende Yanan Türkü Sende Sönüyor

Bu yalım yürekle onca od´unun çıngısını yine kendinde sakla yanacak yunacak günler geride aşkın etrafında dönecek olan dönerken kendinde sönecek olan günleri açtıran sonra solduran ol deyince olmayanı olduran el kadar bir kalbe dünya dolduran görüyor duyuyor ve hissediyor sislerin içinde yatan hissini. Kaçak yaşadığın yeter dağlarda içimin şehrinde kimse kalmadı yürüyorum gideceğim kimsem yok kalabalık arasında dolaşan ama karışmayan kalabalığa yabancısı gibi gezen kendi şehrinden bir insan olmamı istemiyorsan aha yüreğimin diğer yarısı sende kalanını katıp yanına ya götür bir dağda kat çığ önüne ya da dön içimin sensiz şehrine. Ceyhan kıyısına otursun Layla Kemik tarağını atsın sulara Yosunları saç yerine tarasın Toprağımdan toprak alıp götürsün Kurutsun elesin yoğursun beni Yüreğine kına yaksın akşamdan