Bahab

Anlattım
Annem ağladı
-Annem ki en mahzunuydu evin
Giysiler dikerdi hep acıya sessizlikten-

Sonra sessizce bahçeye çıktım
Elimde bir şişe votkayla
Çiçek açmış ayva ağacının altına oturup
Dağlarına baktım çocukluğumun

Geç bir vakit yıldızlara karşı
Döşeğime uzandım
Ve kendimden başka herkesi bağışladım