Babam Nurullah Ataç

Sözünü sakınmayan tavrıyla, içten denemeleriyle hem şimşekleri üzerine çeken hem de pek çok okurun sevgisini kazanan Nurullah Ataç, bu kez bir başka boyutuyla çıkıyor edebiyatseverlerin karşısına: Kaygıları, sevinçleri, hastalıkları, aşkları, kitapları, kedileri, edebiyatçı dostları ile sayfalarda soluk alıp veren sevecen bir baba var bu kitapta. Kızı Meral Ataç Tolluoğlu'nun içten anlatımı, Ataç'ın yaşamından kah üzülerek kah gülümseyerek okuyacağınız kesitler sunuyor. Bu kitap, Ataç'ın doğumunun yüzüncü yıldönümünde, onu yalnızca yazılarından tanıyıp sevenler için hoş bir sürpriz. Tadımlık Dedemle ilgili duyduklarım bende onun çok ilginç bir kişiliği olduğu kanısını uyandırdı. Halamdan, Ord. Prof. Vasfi Raşit Sevük'ten dinlediğim anılar da beni çok güldürmüştü. Babaannem öldükten bir süre sonra dedem evlenmeye kalkmış. Galip amcamla halam bu evliliğe karşı çıktıkları halde dedem kararında direnmiş. Evlenmek istediği hanım, babaannemin sağlığında eve gelip giden, kendi halinde bir hanımmış. Sonunda o hanımla evlenmiş de. Aradan bir hafta on gün geçince dedem halamı yanına çağırıp "Ben bu üvey kadını istemiyorum, söyleyin evden gitsin" demiş. Halam, "Ne yapacağımızı, hanıma babamın bu isteğini nasıl ileteceğimizi şaşırdık. Kadın kendi halinde, sessiz sedasız, zavallı bir şeydi. Ağabeyim yeni hanımı hiç görmek istemediğinden onunla bir gün bile görüşüp konuşmadı. Yeni hanımı evden yollama görevi bana düştü" diye anlatmıştı. Dedemin ikinci hanımına "üvey kadın" demesine çok gülmüştüm.