Ayva Köylü Ali

Ayva Köylü Ali'nin yaşam hikayesini anlatmaya çalıştığım bu kitabı, yıllardır Beşevler Küçük Sanayi Sitesi'ndeki işyerimizin üst katındaki odamda yazmaya çalıştım. Sayısını hatırlamadığım kadar çok bilgisayar başından uzaklaştım, geçmişe ve geleceğe yolculuklar yaptım. Geçmişimi hatırladıkça kendimi çok şanslı sayıyorum. Ailemle gurur duyuyorum. Birlikte çok güzel bir müca-dele verdik. Ninem, annem, babam, Kalpak eniştem, büyük halam, Arap Abdullah eniştem ve diğer iyi insanlar gözümün önün-den film şeridi gibi geçiyorlar. Geçmişimi hatırladıkça içim bir hoş oluyor. Bazen gözlerim yaşarıyor ve ağlıyorum. Bazen derin düşüncelere dalıyorum. Kısacası geçmişimle gurur duyuyorum. Ama benim derdim geçmişim değil geleceğim. Önümde çok güzel günlerin olduğunu düşünüyorum. Gelecek bana güç ve umut veriyor. Gelecekle ilgili yeni fikirler ürettikçe içim ferahlıyor. Moralim yükseliyor.

Gelecekte güzel insanlar ve güzel bir ülke görüyorum. Güzel insanlarla birlikte yeni başarılara imza atacağız. Uludağ'ın zirvesini rahatlıkla gördüğüm koltuğuma oturduğumda, gelecekte ulaşmayı planladığım yeni hedefleri, projeleri, fikirleri hayal ediyorum. Uludağ'ın zirvesi insanı nasıl da etkiliyor! Yazın bile karlı. Umutlanıyorum. Sizi bilmem ama gelecek benim için umudu ifade ediyor. Umut, benim hiç sönmeyen ışığım. Sanayi sitesinde üretmek için koşuşturan insanlar belli belirsiz gözümün önünden geçiyorlar. Bu ülkeyi kalkındıran isimsiz kahramanlar gibi bakıyorum onların arkalarından. Biliyorum hepsinin benim gibi bir hikayesi var. Hangi köyden, hangi şehirden, hangi ülkeden geldiler acaba? Nereden geldiklerinin ne önemi var ki! İnsan olmaları yetmez mi? Yeter Ne dinleri, ne nereden geldikleri, ne de etnik kökenleri ilgilendirmiyor beni. "İnsan olmaları yeterli" diyorum. Onları çok seviyorum. Üretsinler para da kazansınlar. Thales gibi olamazlar ama biraz da felsefe yapsınlar.

Güzel, insanca hedefleri olsun. Bu yaşımda aklım-fikrim zirveye tırmanmakta Zirve, bana uzak gelmiyor. Kimseye de uzak değil aslında. Bu nedenle, insanları cesaretlendirmek için durmadan yazıyorum. Kısa yazılar Ne olur sizler de yazın. Yazarsanız kendinizi daha iyi tanıyacaksınız. Yazmayı öğrenebilirsek geleceğimiz daha aydınlık ve renkli olacak. Birbirimizi daha iyi anlayacak ve daha çok seveceğiz. Hayat hikayemi anlatmaya çalıştığım bu kitabı da "aydınlık yarınlar" için yazdım. Benim hayat hikayem sizinkilerden farklı değil. Bunu biliyorum. Bu nedenle ilginç bulmayabilirsiniz. Ama sizinki ilginç olabilir. Yazın başkaları da öğrensin. Ben bu kitabı, "hayatım ilginç" diye yazmadım. Kendim ve ailem hakkında bilgi vermek, düşüncelerimi sizlerle paylaşmak için yazdım. Yazılı bir belge, kalıcı bir eserdir. Bir gün Ayva Köyü'ne yolunuz düşerse beni hatırlayın. Orada göreceğiniz "küçük esmer çocuk" ben olabilirim. Bu kitap az da olsa Bursa'yı anlatmaktadır. Öte yandan,1970'lerin Bursa'sından, 2013'lerin Bursa'sına kadar olan dönemi yazmaya çalıştım. Umuyorum ki anlattıklarım gelecek nesiller için faydalı olacaktır. "Türkiye fırsatlar ülkesi", çalışan insanlar mutlaka başarılı oluyor.