Ayıntab "Meşhedi Yolağı"ndan Şair Tahtacızade Mahmut Nedim Efendi

..Göçer olsun, yarı-göçer olsun Türk asıllı toplulukların nyaşam bütünselliği içinde bulunan inanç ve düşünüşlerinin yansıtıldığı,VIII. Yüzyıla kadar sözel biçimde korunmuş Türk Ekini'nin ayrılmaz parçası olan Türk Halk Şiiri, İslamiyet'in etkisi ve tasavvufi yönelimle, "Tekke Edebiyatı" adı altında ayrı bir yazın sayfası açarak, "Tanrı ve insan sevgisi" beraberinde, Anadolu insanına "erdemli düşünme", "kutsanmış aşk" ve "barış içinde bir arada yaşama" önermesini, "tek doğru ve gerçeğe yücelme" anlamında, "yaratıcılığa ulaşım" sentezine dayanarak kılmıştır.Geldikleri uzak Asya'da "bakşı" ya da "ozan" olarak bilinen ve Anadolu'nun yeni vatan olarak sahiplenilmesinde uğraşı veren nice gazi-eren, artık bu topraklar da "aşık" ya da "şair" tanımlamasıyla, farklı inanış ve düşünüşlerini, şiirlerinde, deyişlerinde, ilahilerinde seslendirecek, ancak farklılıklarını da "tasavvuf" ortak paydasında eritmesini bileceklerdir.İşte, Cumhuriyet öncesi ve sonrasında yaşamış, olan " Tahtacızade Mahmut Nedim Efendi" de Ayıntab'ta yerleşik düzene geçmiş Tahtacı oymaklarından bir şair olarak, Tahtacı dinsel inanışının bir temsilcisi niteliğiyle, dizelerinde ağırlıklı biçim de "Meşhedi Yolağı" nı oratya koyan bir "mutasavvuf eren" kimliğindedir. Tahtacılar'ın kökenine ilişkin getirdiği yaklaşımın ötesinde, Şair Tahtacızade Mahmut Nedim Efendi'yi ölümünün 60.yılında Gaziantep ve ulusal yazınımıza yitmek üzereyken, yeniden kazandıran Yanıç'ın bu araştırması, yayınevimiz için de bir ilk..