Ayı

Yabanda değil toprakta, kovalamaca ve hırs içinde değil yadsıma içinde; ve olması gerektiği gibi temsilcilik binasının içinde, yadsınan ve geri çevrilenin belki tam yüreği değil ama hiç olmazsa kesinlikle güneş-sinir-ağının merkezi olan yeriydi: İçinde çalışanları '65 olsun ya da olmasın, hala köle durumunda tuttuğu tarlaların üstündeki dört köşeli, cumbalı, bir uğursuzluk işareti gibi çömelip oturan tahta bina, yaftalarla bezenmişti enfiye ilanları, soğuk algınlığına merhem, çeşitli ilaçların ve reklamlarıyla beyaz adamların Zencilere renklerini ağartmaları ve saçlarını düzleştirmeleri için sattıkları iki yüzyıldan beridir kendilerini köle etmiş olan ve bir başka kanlı iç savaşın bile daha bir yüz yıl boyu onları boyunduruklarından kurtaramayacağı o ırka benzesinler diye. Ayı avı, yıllardır süregelen ormanın hakimini koltuğundan indirme çabası. Bir çekişme, Amerika'nın uğruna savaşıp çözüm bulmadığı Beyaz-Siyah çekişmesi... William Faulkner, yüzyıllar süren köleliğin resmi olarak bitmesi gereken zaman diliminde yaşanan bu çekişmeyi epik bir dille anlatıyor.