Avare Bilgeler

Mürekkep kalemin ispatı, Saat zamanın, Düş, nefesin... Anladın mı şimdi, Neden yarım kaldın' Yoksa ayna, Yok suretin! ... Gözlerimi kapatmışım. Yargıç kadar uyanığım. Düşünüyorum. Kim bu konuşan' Soracaklar da; cevap, umurlarında mı olacak' Bir rüyaysa bu, olsa olsa kim duyuyorsa konuşanı, konuşan odur. Rüyalarda her karakterin ardındaki aslında bizmişiz ya, oradan yola çıkarsak bu sonuca varırız. Kim duyuyorsa şimdi konuşanı, odur konuşan. ... Bir şey var ki: beni bana düşüren, beni bana gösteren, sonra beni benden söküp atan, mümkünlük sınırlarımın gerisinde kalışımı beğenmeyip zorlayan, belki de gelgitlerimi biraz horlayan; bir şey ki: hakkında uzun süre araştırdığım, hiçbir yere varamadığım ve bir akşam -belki bu akşam- beklentisizlikten şeffaflaşmış bir yorgunlukta beni karşılayan... Bir şey var işte ya, bu şey; izanı iyi bildiği halde aşırıyı sever, tuhaftır bana ise hep tersini öğütler. Yazarın bu ikinci romanı hakkında neler söylenebilir' Sözü, yazarın önsözde anlattıklarına bırakalım: Bu kitap, düşüncelerden örülü bir rüyanın kitabıdır. Rüyalarda bizlerle iç sesini, gördüklerini ve konuşmaları paylaşan kişi kendi deyimiyle Ben kimim konuşan, bu bir rüyaysa, sesimi kim duyuyorsa, konuşan odur, diyerek kim olduğuna, daha doğrusu kimse olmadığına açıklık getirir. Bu bir çeşit kurgusuzluk içinde karakterin yolculuğu devam eder. Ve her rüyanın sonundaki apansız sadelikle nihayete erer. Uzun rüyaların ve düşüncelerin sahibi bu kurgu karakterle tanıştığıma, anlattıklarını dinlediğime sevindim. Umarım siz de bu yolculuğu seversiniz. Biz sevdik, sizin de seveceğinize inanıyoruz...