Aşka Darbe

O yıl Annecy'ye bahar her zamankinden erken geldi. Kış ayları bitip, karlar hızla eriyince kayak sezonu, beklenenden erken sona erdi. Kentin uzerini örten bulutlar yerini masmavi gökyuzune bırakmıştı. Vadiler rengarenk tomurcuk ve çiçeklere burundu. Böcekler yuvalarından çıktı. Ruzgar, bedenleri nazikçe saracak kadar hafif esmeye başladı. Guneşin sıcaklığı rahatsızlık vermeyecek tatlılıktaydı. Guzel hava ile beraber, Belediyenin parklara ve yeşil alanlara diktiği çiçeklerin kokuları birbirine karıştı. Charlotte, guzel gunlerin tadını bazen yaşıtı arkadaşlarla dışarda oynayarak, bazen de babasıyla veya tek başına Lac d'Annecy gölu yakınlarında dolaşarak çıkartıyordu... Hayat normal akışında giderken beklenmedik bir olay sonucu her şey ters yuz oldu. Zavallı kız, cennet yerine cehennemi yaşayacağını nereden bilecekti! Umut yuklu bir baharda tanıdığım gizemli kızdı. Yuzunde sıcak, çocuksu bir bakış; heybesinde bir demet hayal ve yeni tomurcuklanmış mavi erguvan dallarının yaydığı buyuyu taşıyordu. Tanıdım ve çok sevdim. Gunun birinde çekti gitti. O gideli yıllar oldu, ama sanki dun gibi. Korkarım ki sonsuza dek dun gibi kalacak. Bundan sonra tek dileğim, bir ömur boyu duşlerinin misafiri olabilmek. Zira O, duşlerimin tek misafiri...