9786257884181
502031
https://www.turkishbooks.com/books/ask-uzerine-uzun-bir-oyku-p502031.html
Aşk Üzerine Uzun Bir Öykü
4.788
Hayatımdaki en uzun yolculuktu o gün merdivenlerden inişim... Elimde belli belirsiz bir titreme,
kalbim atmaktan vazgeçecek kadar yorgun, nefes alışım varla yok arası... Hani derler ya derin bir
nefes al ve sakinleşmeye çalış diye, yok hayır işe yaramıyordu. Hiçbir şey hissettiklerimi
değiştiremezdi. Keşkelerle belkilerin hiçbir anlam ifade etmediği ve hiçbir şeyin artık
değiştirilemeyeceğini fark ettiği noktada, yazılmış bir kaderin peşinden gittiğine sığınmak ister insan
nefes almayı bile unutur hale gelmişken.
Yine de alır insan o derin nefesi, ya tutarsa diye bir umutla.
Zaten her şey o kahrolası umutla başlamıyor mu?
kalbim atmaktan vazgeçecek kadar yorgun, nefes alışım varla yok arası... Hani derler ya derin bir
nefes al ve sakinleşmeye çalış diye, yok hayır işe yaramıyordu. Hiçbir şey hissettiklerimi
değiştiremezdi. Keşkelerle belkilerin hiçbir anlam ifade etmediği ve hiçbir şeyin artık
değiştirilemeyeceğini fark ettiği noktada, yazılmış bir kaderin peşinden gittiğine sığınmak ister insan
nefes almayı bile unutur hale gelmişken.
Yine de alır insan o derin nefesi, ya tutarsa diye bir umutla.
Zaten her şey o kahrolası umutla başlamıyor mu?
Hayatımdaki en uzun yolculuktu o gün merdivenlerden inişim... Elimde belli belirsiz bir titreme,
kalbim atmaktan vazgeçecek kadar yorgun, nefes alışım varla yok arası... Hani derler ya derin bir
nefes al ve sakinleşmeye çalış diye, yok hayır işe yaramıyordu. Hiçbir şey hissettiklerimi
değiştiremezdi. Keşkelerle belkilerin hiçbir anlam ifade etmediği ve hiçbir şeyin artık
değiştirilemeyeceğini fark ettiği noktada, yazılmış bir kaderin peşinden gittiğine sığınmak ister insan
nefes almayı bile unutur hale gelmişken.
Yine de alır insan o derin nefesi, ya tutarsa diye bir umutla.
Zaten her şey o kahrolası umutla başlamıyor mu?
kalbim atmaktan vazgeçecek kadar yorgun, nefes alışım varla yok arası... Hani derler ya derin bir
nefes al ve sakinleşmeye çalış diye, yok hayır işe yaramıyordu. Hiçbir şey hissettiklerimi
değiştiremezdi. Keşkelerle belkilerin hiçbir anlam ifade etmediği ve hiçbir şeyin artık
değiştirilemeyeceğini fark ettiği noktada, yazılmış bir kaderin peşinden gittiğine sığınmak ister insan
nefes almayı bile unutur hale gelmişken.
Yine de alır insan o derin nefesi, ya tutarsa diye bir umutla.
Zaten her şey o kahrolası umutla başlamıyor mu?
Yorumlar (0)
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.