Aşk Bir Varmış Hiç Yokmuş

Derince çekmeye basladigim nefesi yarida keserek geriye dönüyorum. Birden yüregimde cehennem atesi yanmaya basliyor. Ellerimde yillardan beri var olan nasirlarin dayanilmaz sizisini hissediyorum. Gözlerime yalvariyorum, gördüklerim bir hayalden, bir rüyadan, hatta koca bir yalandan ibaret olsun diye. Benligim kara firtinalarin ortasinda yapayalniz, çaresizligin ortasindayim. Yarim biraktigim nefesi tamamlamak için ne kadar ugrassam da nafile, nefes alamiyorum. Ölüyorum galiba. Belki de öldüm, cehennemde yanmaktayim. Evet evet, öldüm ben. Yoksa Sevda'm böyle çikmaz karsima benim, yillardir onu bekleyerek yanip küle dönen yüregimi savurmaz bilinmez kasirgalarda. Allah'im bu Sevda olmasin, Allah'im uyuyorsam uyandir beni. Hatta ölmüssem ve burasi cehennemse bile benim cezami bu sekilde verme bana.