Aşiyan

Anlar yüklenirken hayat treninin vagonlarına, en güzide zamanlardır öğrencilik yıllarından kalanlar. Biteceğini bildiğiniz lakin hiç bitmesin istediğiniz, dümeni dostluğa bükülmüş yolculukta muhabbet yüklenmiştir her bir bireyi. Kardeşliğin, kaderdaşlıkla kesiştiği, doğallık ve samimiyetin vuku bulduğu eserde gözlerinizi kapayıp orada olmak isteyeceğiniz anılar örülü. Aşkın da, arkadaşlığın da dibine vurulmuştur. Okul yolunda aklınıza hükmeden çakıl taşı misali telâşeler dahi gönül bağlarına halel getirtmemiştir. Gençtirler oysa. Güzergâhlarındaki her bir büklüm mubah bilinir. Yine de, hakiki çocuklardır onlar, bükülse de yolları, en fütursuz kelamlar dökülse de dudaklarından yüreklerini ortaya koymuşlardır. Kapı gibi kalpleri, mangal gibi yürekleri vardır işte. Daha ne olsun! Sıcaklığına aşina olmanız muktedir, sohbetin iksirini içmiş Aşiyanın delikanlılarını kalbinizin bir köşesinden silemeyeceksiniz kitabı kapattığınız anda dahi. Çünkü dostlukların hatırını taşlara kazıyan bu ruhu her daim tebessümle yâd edeceksiniz.