Asfer

Yolun neresi demiştin Cahit' Yaşım orta yerine çivilenmiş ömrümün Akmasını unutmuş bir ırmak gibi suskun Dibimde bir bataklık yüzümde nilüferler Kalmışım bir ağaçsız ovanın ortasında Yolun hangi yarısı ben anlamadım Cahit Bekleyen yaşlılıksa yaşadığım ne benim Kaçtı da çocukluğum hiç mi geri dönmedi Bu kadar bekliyorsam bir gelenim neden yok Bir sebebi var elbet yaşadığım yılların Bunca kovalamışım bir kaçanım olmalı Çaresiz düşeceksem ateşler ortasına Ya körükle gitmeli ya külünü örtmeli Ben anlamadım Cahit hangi yolun yarısı Gidiyorum aynı yer dönüyorum aynı yer Zaman bir duvar olmuş genç ömrümün önünde Çocukluğum gençliğim boğazına yapışmış