Aporia

Kovan Baqî, daha romanın ilk cümlesinde gâvur groteskin icadı, okurun başına iş açan, feri sönmüş gözlere canlı bir hayat için uçsuz bucaksız mezarlar kazıyandır.

Aporia, H. Kovan Baqî'nin mezara kadar hep iki dilli akacak bilincinin son Türkçe akışı. Yer yer Kürtçe izlere rastlamak mümkün. Fakat bunu da sır gibi saklamıyor yazar, aşikâr. Bütün dünya silgileriyle belleğinden kelimeleri silmeye çalıştıklarını aktarıyor karakter. Silgilere, korkular ve otosansüre inat, yazar yazıp-silip yazmadıklarını yazıyor.

Ede-biyat varsa sağduyu ve vicdan yok, demişti o. Belleğimin işi hırsızlık. Hır yok, kin yok, kavga-dövüş yok. Ne var pekiî? Hakikat mı? Dur! Konuşma sırası kıçımın ağzında:
"Pırrrt!"
Hiç gülesim yoktu valla.
(Tanıtım Bülteninden)