Af

İki Şeyi Çekilmezdi; Beni kıskanır, kıskanmayı seııaryolaştmr, oyuncuları seçer, tanıştığım-konuştuğum-baktığım kadınlara, kötü kadın rolünü verir, iyi rolü kendi kapardı. Seviyordu beni, sevdiği için de kıskanıyordu, bazen abattsa da.,... Hafiyelik yapardı. Çantamdan, ceplerimden bir şey çıkar mı diye çaktıımadan bakandı. Bilgisayanmda acaba bir şeye rastlar mıydı'' Gömleğimde bir tel saç var mıydı' Kadın kokar mıydım' Yani, hafiyelik tamdı! neme lazım O ipleri sıkı tutmalıydı. O kadınlara verilen rol, kötü olmalıydı. Kötü kadınlar, iyi erkekleri kapmamalıydı. Erkekler, kadınların iyisini kötüsünü ayırt edemezdi, kadınlar isterse her şeyi yapardı, o yüzden artık gazeteler ve televizyonlar çapkın olan erkekler değil, kadınlar diyordu. doğası gereği, bu isteğe uyardı. O yüzden, O, hem rol dağıtımında adildi hem de hafiyeliğinde haklıydı Anlayacağınız, yargılan da tamdı. Ve öfkesi... Öfkesi O'na her şeyi yaptırabilirdi. Gözü hiçbir şeyi görmez, herkesi silip atabilirdi. Beni bile... Öfkelendiğinde dalgalanıldı ki o dalgalar bir iki gün kıyılan döverdi. Karaya hırçın hırçın vurur, geriye doğnı çekilerek hızla bir daha gelirdi. Boylan vuruşlardan sonra inmez her defasında aynı büyüklükte o gemide kaptan. Benim ne böyle bir gemim vardı, ne de kaptandım aslında. Ben, o dalgalanıl rengiydim. Dalgalar dininceye kadar farklı renklere bürünür, bazen köpürür beyaz olur, bazen dalganın en ucunda acı maviye döner, bazen boyu on metreydi bir kat ve bu durum her şeye yansırdı. Bu hallerde ya hiddetle sevişir ya da seks O'nun için biterdi. O'na bu günlerde yaklaşmak istemiyordum ama, gerçeği söylemek gerekirse ne uzakta kalabildim ne de yaklaşabildim. Çekilmezdi dedim ya, çekiliımiş...