Adsız Defter

"Hafızasını, olan biteni anlamak için yokladığında, hiçbir şey hatırlamadığını anladı: En son, Cumartesi geceleri sık sık uğramayı adet edindiği bir gece kulübüne giderken, tenha ve yarı karanlık bir sokakta yürürken, kafasına sert bir cisimle darbe indirilmiş ve bilincini yitirirken kaldırıma yığılmış olduğunu hatırlıyordu yalnızca, gerisi karanlıktı. Yığılmış olduğu kaldırımda yatmadığını, kulaklarını kabarttığında ve bakışlarını çevresinde dolaştırdığında hemen anladı ve kolaylıkla kımıldatabildiği sol elinin parmaklarıyla yeri yoklayıp, toprak ve kurumuş bitki kırıntısı duyumsadığında, tenhada bir yerde ve kırlık bir bölgede bulunduğuna emin oldu. Buraya nasıl getirilmiş olduğunu anlamak için yoğun bir çabayla hafızasına konsantre olurken, buraya ölü olarak bırakılmış olması gerektiğine karar verdi ve aynı esnada zihninden, 'gömülmemiş ölü' düşüncesi geçtiğinde, tüyleri dehşetle diken diken oldu..."