6098 Sayılı Borçlar Kanununun Borçlar Hukuku Alanında Getirdiği Yenilik ve Değişiklikler

Ülkemizde, Türk hukuk devriminin özel hukukumuza kazandırdığı en önemli yasal düzenlemelerden biri sayılan ve hâlen yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu'nda, 2011 yılının başında kabul edilip, yayımlanan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu (TBK.) ile birlikte, kapsamlı değişikliklerin yapılması ve yeniliklerin getirilmesi hedeflenmiştir. Nitekim, yasa koyucu tarafından, bu temel amaç doğrultusunda, başta yasa sistematiği ve terminolojisi olmak üzere, yasa dilini sadeleştirme ve daha anlaşılır hale getirme çabalarının yanı sıra; yasal düzenleme temelinde önemli görülebilecek yeni bir takım kavram, kurum ve kurallar (örneğin, TBK. m. 7: Ismarlanmayan Şeyin Gönderilmesi; m. 60: Sorumluluk Sebeplerinin Çokluğu Sebeplerin Yarışması; m. 71: Tehlike Sorumluluğu ve Denkleştirme; m. 76: Geçici Ödemeler; m. 132: İbra; m. 326: Takastan Feragat Yasağı; m. 342-343: Kiracının Güvence Göstermesi ve Kira Bedelinin Belirlenmesi; m. 346-347: Kiracı Aleyhine Düzenleme Yasağı / Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Sözleşmenin Sona Ermesi; m. 393-469: Genel Hizmet Sözleşmesi, Pazarlamacılık Sözleşmesi ve Evde Hizmet Sözleşmesi; m. 599: Kefaletten Dönme; m. 633-634: Âdi Ortaklıktan Çıkma ve Çıkarılma, Ortaklık Payının Tasfiyesi gibi) getirilmiştir. Söz konusu bu çalışmada, Türk Borçlar Kanunu'nun genel ve özel hükümler bölümündeki, ilgili madde hükümleri ve gerekçelerinden hareketle, gerek kısmen veya tamamen değiştirilen gerekse yenilik getiren kurallar, izlenen bir sıra dahilinde ve ana hatlarıyla el alınıp, açıklanmaya çalışılmaktadır. Bu bağlamda, borçlar hukukunun genel teorisi ve doktrininde ileri sürülen görüşler bakımından yaklaşımlar sergilemekten ziyade; önemli birer pozitif hukuk kaynağı oluşturan 6098 s. TBK. 'daki bir dizi yasal kuralın normatif konu, kapsam, amaç ve uygulanma alanları ile sınırlı kalınarak, genel nitelikte bazı açıklamalar yapılmıştır.