Yer-olmayanlar

"Bugün, müphem alanların, kullanılmayan toprakların ve şantiyelerin belirsiz çekiciliğinden bir şeyler barındıran köşeleri, birbirinden habersiz binlerce bireysel yolun kesiştiği aşırı kalabalık yerler adımların birbirine karıştığı gar peronları ve bekleme salonları, serüvenin hala ayakta kalmış olabilirliğinin, "olacakları görmek"ten başkaca bir şeyin beklenmediği duygusunun kaçak bir şekilde duyumsanabildiği bütün o rastlantı ve karşılaşma yerleri oluşturmuyor mu'" Bir otoyolda, bir süpermarkette, ya da bir bankamatikle kurduğumuz mekanik söyleşimde içine daldığımız uzamlar; kimlik / özdeşlik kazandırmasıyla, ilişkisel ve tarihsel oluşuyla belirginleşen "antropolojik yer"in tersine, birer" Yer-olmayan" oluşturuyorlar. M. Auge, "Yer-olmayanlar"da, olay bolluğu, uzam bolluğu ve atıfların bireyselleşmesiyle ortaya çıkan ve "Üstmodernlik" adını verdiği yeni konumlanışımızı anlatıyor. (Arka Kapak)