Siyasal Marx

Karl Marx'ın devasa teorik üretimi, kendisinin teorisyen yönünün her zaman ön planda kalmasını sağlamıştır. Marx'ın ne denli büyük bir teorisyen olduğuna hiç kimsenin kuşkusu yokken, başka bir yönü, siyasetçi yönü genellikle ihmal edilmektedir. Marx, bir teorisyen olduğu kadar bir siyaset adamıdır da. Yaşamının önemli bir bölümünü siyasetin içinde geçirdi. Marx'ın yaşamındaki ilk siyasi dönem 1840'lı yılları kapsamakta. 1848 devrimci döneminin öncesinde ve özellikle de devrim günlerinde Marx'ın siyasi etkinliği doruğa ulaşıyor. Devrimlerin başarısız olması Marx'ı, kapitalizmi farklı veçheleriyle analiz etmeye yöneltiyor. Bir dönem için kendisini siyasetin dışına çeken Marx, bu arada son derece değerli eserlere de imzasını atıyor. Siyaseti uzaktan izlediği bu dönem, 1. Enternasyonal'in kuruluş günlerinde sona eriyor. Bu andan itibaren Marx kendisini, daha uzun ve daha çetrefilli bir siyaset döneminin içerisinde buluyor. 1871 Paris Komünü ile doruğa ulaşan bu dönem, Marx'ın ölümüne dek sürüyor. Marx, "Marksist" olmakla, aslında bir siyasetçi olmanın da yolunu açmış oluyordu. Tarihsel materyalist düşünceyi geliştirmesi, bu düşüncenin kendisinin önüne koyduğu zorunlulukların da bilincine varmasını sağladı. Böylece, proletaryanın iktidarı ele geçirmesi için, yani bir proletarya devrimi için aktif olarak siyaset üretmeye başladı. Her siyasetçi gibi Marx da siyasetin yasalarına tabi oldu; doğrularının yanında yanlışlar da yaptı. Ve tabii ki eksikleri de oldu. Ama proletarya devrimi hedefinden hiç şaşmadı; ve hep "marksist" kaldı. Liberal solun kimi unsurlarının öne çıkarmayı sevdiği teorisyenliği ile yetinmedi. Elinizdeki kitap, David Fernbach'ın, Marx'ın siyasi yazılarının toplandığı dizinin iki cildi için yazdığı önsözlerden oluşmakta. Bu iki önsözün seçilme nedeni, Marx'ın siyaseten aktif olduğu iki dönem için kaleme alınmış olması. Metinler, teorisyenliğini soyutlayıp siyasetçiliğini unut(tur)maya çalışanlara inat; Marx'ın siyasallığını bize yeniden hatırlatıyor. (Arka Kapak)