Sevdasız Zamanlara Mahkumum

Ne olsam tükettin beni... Sen benim her şeyim olmuşken Ben senin için hiç yoktum Benliğim ayak izlerinde kaybolmuşken Sen bana bir adım atmaya korktun Korkunun bedelini hep ben ödedim Her saniye biraz daha yalnız kalan aşkımı Paslanmış bıçakla yüreğime işledim Ve sen hep uzaktan seyrettin Ben biz oldum, sen tükettin... Ne olsam tükettin beni... Hayatta olmakla olmamak arasındayım Yüzümü kayıp ilanlarında ara Yaşamla ölümün ortasındayım Bil ki kapanmayacak açtığın yara Beni senin olan her şeyden mahrum ettin Ellerin...saçların...gözlerin... Ve beni sığdıramadığın taş yüreğinle, Ben sen oldum, sen tükettin...