Pencereden Bakan Çocuk

"Bu kitap sen doğmadan çok önce yazılmaya başlandı. Sana benzer çocuklar için. Onların sevinç ve üzüntülerini hep yüreğinde taşıyan biri yazdı. Bir komşu teyze gibi düşün onu. O komşu teyzenin bir zamanlar çocuk olduğu sana şimdi inanılmaz gelir. Ama hatırla, komşu teyzen de, annen de, baban da bir zamanlar çocuktu. Büyükannen, deden de. Bu kitabı yazan da bir zamanlar çocuktu, çocukluğun nasıl bir dönem olduğunu hiç unutmadı, yazarlar ve ozanlar çocuklarını hiç unutmazlar." Şair ve yazar Sennur Sezer, kitabına yazdığı önsözde, sizlere böyle sesleniyor. Seni, pencereden bakarken gördüğünü, yüreğindeki uçup başka yerlere gitme isteğini sezdiğini söylüyor. Bu şiirleri okurken özlediğin doğayı, denizi, güneşi, ağaçları, kırları, papatyaları, gökyüzünü, gökyüzünde bulutlara karışarak uçan leyleği göreceksin. Bu şiirlerde sevdiğin herkesi anneni, babanı, dedeni, anneanneni, öğretmenini de bulacaksın. Okulun, arkadaşlarınla birlikte olacaksın. Sevdiğin eşyaların konuşacak seninle. Bu şiirleri okuduktan sonra dünyadaki bütün çocukların, seni gibi mutlu olmasını isteyeceksin. O zaman, bomba yapan Bay Bilgin'e Sennur Sezer'le birlikte şöyle sesleneceksin: "Bomba yapan Bay Bilgin, Hiç oyuncak yaptın mı? Kaç çocuk süt içmiyor, Söyle haberin var mı?"