Osmanlı'dan Avrupa Birliğine

Türkiye Cumhuriyeti Devletine karşı gizli veya açık sürdürülen düşmanlığın altında Avrupalının 600 yıl öncesinde yaşananların kini yatmaktadır. Osmanlı imparatorluğu üç kıtaya hükmedeceği ilk adımı 1354´te atmıştı. Gelibolu fethedildiği ve ardından çok hızlı bir şekilde Osmanlı yayılması başladı. Orhan Bey´in oğlu 1. Murat, 1360´ta tahda oturduktan sonra, tüm gücünü ve olanaklarını Balkanlar´ın fethi için seferber etti. Edirne 1362´de ele geçirildiği ve Osmanlı´nın yeni başkenti oldu. Amacı sadece Bizans topraklarını değil, yarımadadaki tüm Slav devletlerini ele geçirmekti. Lala Şahin Paşa, 1364´te Filibe´yi fethetti ve padişah tarafından Rumeli Beylerbeyi, yani "Roma Ülkesinin Beyi" olarak taltif etti. Osmanlı´nın bu hızlı ilerleyişine karşı, Papa´nın teşvikiyle Macar, Bulgar, Sırp ve Eflaklılar bir haçlı Ordusu oluşturdular. Edirne önlerinde 1364´te meydana gelen savaş (Sırpsındığı), Osmanlı zaferiyle sonuçlandı. 2. Mehmed, hayatiyetini tamamlamış Bizans´a son darbeyi vurmak istiyordu. Bunun için de 1423´ten itibaren Mora´ya yöneldi. 1430´da Selanik fethedildi. 1442´de Transilvanya´ya giren ordu, iki yıl sonra Varna´da Haçlı ordusunu bozguna uğrattı. 1453´te İstanbul ele geçirildi. Bunu 1458´de Atina, 1462´de Bosna topraklarının tamamı izledi. Her yıl yeni yerler alınarak Viyana kapılarına dayandığımız o günleri Avrupalılar hiçbir zaman unutmadılar.