Marx'ın Hayaletleri _{Borç Durumu, Yas Çalışması ve Yeni Enternasyonal}

J. Derrida çağımızın en özgün düşünürlerinden bir kuşkusuz. 1950´lerde özellikle Fransız kültüründe etkili olan yapısalcılık ve sonrasındaki Marksist, eleştirel, özeleştirel tartışmalarda doğrudan taraf olmadı Derrida. Platon, Rousseau, Kant, Hegel, Nietzsche, Husserl, Heidegger, Freud okumaları sonrasında kendi adıyla birlikte anılan "yapıçözüm"le çıktı düşünce sahnesine. Bu karmaşık kavramsal düzenek, Batı düşünce tarıhinin ve buna bağlı kültürel, siyasi, teknik pratiklerin, tavır alışların mekanizmasını çözümlemeye elverişli bir araçtı. Yapıçözüm geçmişin hayaletleriyle olduğu kadar söz konusu kültürel ortamla da diyalog içinde oluşturulmuştu. Derrida, 1989´da duvar yıkıldıktan sonra ve Marksizmin duvarın yıkıntıları altında kaldığı sokaktaki adamın bile dile getirdiği bir sırada, Marx´ın Hayaletleri´yle Markizm hakkında söz aldı. Liberalizmin ve şu anda var olduğu haliyle demokratik yönetimlerin zafer çığlığına ve eski bir Hegelci tema olan "tarihin sonu"nu ilan eden Fukuyama´ya çözümleyici bir değerlendirmeyle yanıt verdi.