Küllerin Şehveti _{Dünyayı acıyla yeniden kurmak mümkündü belki de...}

Bir sıcaklık sarmıştı yüzümü, elleriydi. Kanımda dolaşan ılık bir arzu yayılıyordu ellerinin damarlarından.
İstekler salıyordu. Elimi tutup, yüreğine bastırdı.
Bir kuş gibi vuruyordu yüreği. İki kanadını iki yana açtı sonra. Sonsuzluğa kadar açmıştı. Gözlerini yumdu. Yüreğime ateş tohumları dökülüyordu, dudaklarının kıvrımlarından. O sırada dışarıda yağmur çiselemeye başlamıştı. Bu yağmurlu gecede umudun durağıydı dudakları. İliklerime kadar arzuluyordum onu. Yağmur hızlanmaya başladı.
Geriye doğru toplanmış saçları, omuzlarına aktı. Teninden budaklanıp, bacaklarıma kıvrıldı yumuşak, şehvetli dalları ve dudaklarımdan dallarına kondu binlerce öpücük...