Kitle İletişimde İmaj

Şamanlar, firavunlar, rahipler, biliciler, yöneticiler sıradan insanların karşısına tarih boyunca hep simgesel donanımları ile çıktılar. Donanımları olan bu simgeler onların doğa üzerindeki egemenliklerini, kılıçlarının üstünlüğünü, sürülerden ya da topraktan oluşan servetlerinin üstünlüğünü dile getiriyor ve sıradan insanlar karşısındaki konumlarının erişilmezliğini, değiştirilmezliğini söylüyordu. Bu simgesel donanımları, sıradan insanların gözünde onların egemen konumlarını meşrulaştırmaya yarıyordu. Sıradan insanlar ise, tarihin uzunca dönemleri boyunca değiştiremedikleri gerçeklerini gündelik hayatlarının algılama biçimi içinde olumlar gibi görünseler de bir kırgınlığı, bir arayışı dile getiren çabalar içindeydi. Üst'leri olanların simgesel donanımlarını paylaşma eğilimleri yalnızca bir boyun eğme, yalnızca bir olumlama eylemi değil; değiştiremedikleri gerçekliğin aşılması yönünde saklı bir umudu, isteği de dile getiriyordu. İsmet Yazıcı Emir, sıradan insanların bu uzun serüvenini ve bu serüvende izleyebileceğimiz ideolojinin gündelik hayatın üslûbu ile sistemin nasıl yeniden-üretiminde yeraldığını anlatıyor. Duyarlı ve özenli incelemesiyle bize bu uzun sürmüş serüvenimizi fark ettirmeye çalışıyor. Bilinç Endüstrisi'nin tapınakların yerini aldığı günümüzde, ideolojik bir eleştirinin öncülüğünde bilimlerin ve tekniklerin hayata zenginlik kazandırabilmesi için bu farkındalığın önemi açık... (Arka Kapak)