Gioconda

yunan yazar Nikos A. Kokantzis ten aşkın gerçek anlamını tekrar sorgulayacağınız satırlar işgal yılları sırasında birbirlerine âşık olan iki genç, binlerce insan açlıktan ölürken ve masumlar işkence görüp vatanseverler idam edilirken, o zorlu günleri birbirlerini ve hayatı keşfederek deneyimler. fakat almanların selanikte yaşayan yahudileri toplama kamplarına yerleştirdikleri o gün geldiğinde benimsemek zorunda olacakları bambaşka bir gerçekle yüzleşmek zorunda kalırlar. dudaklarının dokunuşunu ve verdiği hazzı bugün bile hatırlıyorum. gözlerimden, kulaklarımdan, dudaklarımdan, parmaklarımın ucundan aşk sızıyordu. tenim aşkla yanıyordu. yüreğim, boğazım, her yanım aşk içindeydi. onun aşkı bana aktı, bedenimi deldiğini hissedebiliyordum. sıcacık, akıcı ve heyecan vericiydi. tek kelime etmedik. birbirimize o kadar yakındık ki aramızda sözlere yer kalmamıştı. dudaklarım yeniden onunkilere dokundu, usulca ve masumca. ve yeniden boynuna, alnına, gözlerine doğru kaydı gençlik tutkularının saflığını ve içtenliğini yansıtan kokantzisin satırları okura etkileyici bir şiirsellik sunuyor. le monde