Cennette Buluşuruz

Gidiyorum, yürüdüğüm yolun taşı sen toprağı ben
Çünkü buralar artık çok fazla vur-kaç
Her taraf avcı, her taraf gönüllü ceylan
Aşka altın vuruş yapıp gidiyorum

Taşlar keskin, ayaklarım çıplak, toprak kan revan
Gönlümün mavisinde senden kalan kırmızılar
Hangi yanıma düşeceğimin ne farkı var ki
Dağın zirvesi ile uçurumun dibi arasında sadece bir adım var.

Acı bir yaşamın kahramanlarından acımasız bir intikam...
"Cennette Buluşuruz" benim zihnimde ürettiğim bir eser olsaydı, bu aileyi, insan denilen
vahşilere teslim etmek benim için zor olurdu. Hayatı yaşamanın bedeli ne tür iğrençliklerle
karşımıza çıkmış olsa da eserde ki canavarlaşmış ruhların hakkından gelmek, bizleri insan
olmanın manasından uzaklaştırmayacak bir bütünün parçaları kılmalıdır. Olay örgüsü ve doruk
noktası müthiş bir şekilde işlenmiş, çatışmanın başlangıcı ve finale bağlanışı çok başarılı.
Aksiyon, anında başladığı için bitirmeden bırakamadım. . Kaleminin güzelliği de iki küçük
eleştirimi zihnimden sildi. Tebrikler
Barış Tanrıver/Erzurum/Tiyatrocu

Başlandığı zaman bitirilene kadar okunma arzusu veren bir eser. Doğal, insan duyguları iyi
gözlemlenmiş ve canlı bir dille aktarılmış. Okuyucu kahramanlarla özdeşleşiyor ve sanki
onlarla birlikte onların yaşamını sürüyor gibi hissediyor kendini. Son derece görsel, akıldan
çıkmayan ve her sayfası merakla okunan bir yapıt. Yazarı kutluyorum.
Kamer Pierssens / İstanbul / Milli Sporcu