Çember _{Aşk ayrılıkla çizilen bir çemberdir, gittikçe sevdiğine yaklaştığın...}

Yazdıklarımın besleyeni acıydı. İçindeki çelişkileri
özellikle bıraktım. Aşk, ayrılıklar, acılarla tam bir
çelişki yumağıydı. O'nun yokluğu acıyı besledi. Acı da
yazıyı. O'na sahip olsaydım da hiçbir şey
yazmasaydım... Bunu tercih eder miydim?
Bir kadeh şarap içmek gibiydi gözlerin bana...
Baktıkça gevşiyor, rahatlıyordum.
Sonra bir gün görünmez oldun.
Görünmezliğinin görünür olmaya başlamasıyla
artık tamamen yok olduğunu anlamaya başladım.
Kirli bir alev yalazıydı beni karartan... Ne kadar
kalbinin kenarından akan bir sızı da olsam içine
işleyememişim.
Acı, içimi ilmek ilmek dokurken sen yeni yemek
tarifleriyle
onu daha mutlu etmeye çalışıyordun.
Bu ona verdiğin değeri gösterir. Ben acılar içinde
kıvranırken
onu değerler içinde yüzdürmekti senin aşkın.
Ve bir günceyi okumaya davet bu kitap.
Senin, benim, onun hayatına bir bakış.
Aşka, kadına, erkeğe dair yazılmış kurgusu olmayan
çıplak, dürüst ve şeffaf bir günlük.
Biliyorum sen de dolandın o ÇEMBER'e hayatının bir
yerinde.
Kendinizi bulmanızı dilerim.