Ara İstasyon

Abelard -sığınağım- ışığın çözdüğü pencereden süzülüyor bakır sabah çocuğum git adanmış mumlarla kapalı zarfın içinde gözyaşım açsan boşalacak yağmursuz ağır bir gün ah ellerin haziran kadar sıcak tercihim yok geriye dönsem bir aşk fildişi sunakta sanki bana bakıyor uzaktan üzgün yarı açmış bir manolya